"Gidelim buradan. Senin masumiyetini, bilgelik zamanlarindan kalma sirlari, dünyanin bütün sabahlarini yanimiza alip da gidelim." Tarik Tufan yüregimize ve zihnimize dokunan kelimelerle sehirde akip giden hayati anlatiyor; aska inananlarin, yorgun düsenlerin, geride kalanlarin, kirilgan ruhlarin hikâyelerinden söz ediyor. Acisi dinmeyen yaralara karsi iyiligin, gökyüzünden gelen kutlu sözlerin, merhametin tesellisini hatirlatiyor. Bir romancinin sehre, hayata, insanlara bakarken tuttugu, çarpici ve bir o kadar da kalbe dokunan notlar. Tükenmeden ve ruhumuzu tüketmeden, kalbimizi arindiracak sözlerin pesine düsen güçlü bir anlati. "Yavasça dokun yaralarima. Yavasça. Annesi dün ölmüs çocuklara dokunurcasina sefkatle. Bin yillik mushafin sayfalarina nasil dokunursa insan, öyle dokun."
