Hocamiz hayatta iken ne kendisini ne de nasil bir dava suurunda oldugunu anlayabildik. Bunu canli bir misal ile anlatacak olursak
Ceviz kurdu gibidir; ki kurt, girecegi kadar bir delik acarak cevizin icine girer ve onu yemeye baslar. Buraya kadar normaldir. Fakat cevizi yedikce siser, karni büyür. Yeterinde yükünü tutup doyunca gitmek ister ama girdigi delikten cikamaz. Cünkü ici yenilen ceviz kurumus ve sertlesmistir; o deligi genisletmek artik imkansizdir. Oturup bekler; delikten cikmak icin tek caresi zayiflamayi beklemektir. Ama ciktiginda mevsim bitmis, ortada ac ve ciliz bir kurtcuk ve bir icsiz ceviz kalmistir.
Kimi insanlardaki para ve mal-mülk hirsi ile evliyanin, alimlerin kiymetini bilmemesi de ceviz kurdu misali gibidir. O hirsi yenip, Artik yeter dediginde baharlar ve yazlar bitmis olur. Geriye sadece ömrünün sonbahari ve belki de cesitli hastaliklar, ilaclar ile gecirmek zorunda kalacagi, koskoca bir karakis kalmis olur...
Biz bu calismamizla, kiymetini bihakkin bilemedigimiz hocamizdan dinledigimiz, inci misali degerli sohbetlerini yaziya gecirerek istifadeye sunma yolunda bir adim attik. Bütün calismalarimizi rizasina muvafik kilmasini Rabbimizden niyaz ederiz...