Seffafa beyaz zenciye arap denen cografyanin katmerli güller actigi yillarda
ayaklarimi su basiyordu bahcedeki tulumbanin gücünden
hizir ile ilyasa küsüyorduk gül dalina baglanan dilekler tutmayinca
rodrigonun gitar koncertosunu islikla calarken öldürme aracidir diye gemi halatlarina bile bakamiyorduk
zihnimiz yanlislikla iki paket hamur kabartma tozu atilmis kek gibi sistikce sisiyordu da icimiz pismiyo