Öteki olmanin, ayriksi durmanin, caresizligin ve tutunamayanlarin, bebegi aglayanlarin ve acilara tutunanlarin kanayan yaralarini anlatti.

Kadinlarin, iscilerin, ögrencilerin, cocuklarin, mahpus damlarinda ve disarida esaret altinda olanlarin, sevgiyi emek bilenlerin ve bilcümle magdurlarin sarkisi, düssüz birakilanlarin düsüydü o.

Herkesin sustugu bir zamanda, Baskaldiriyorum diyebilendi o.

O, ne kayip cocuklarini arayan Cumartesi Annelerini yalniz birakti ne de Islamci ögrencilerin basörtüsü magduriyetine sessiz kaldi. Ne memleketin kibirli ve münevver solculari onu anladi ne de sagcisi, Islamcisi

Ben, klasik bir kadere teslim olmak istemiyor ve öldükten sonra degil, simdi anlasilmak istiyorum.