Her zaman bir cift kanadin bir altin madeninden daha degerli oldugunu söyleyen Akgün Akova, bu kez yollarda ucan siirlerle cikiyor karsimiza. Isiklar söndügünde gölgelerimizin bizi nerede bekledigini merak ederek... Cicekler arasi koku nakli yaparak... Icine kara bulutlar girse de kalbinle kus vurma diyerek...

Bilincaltimizin yirtilmis yerlerine yama yaparak...

Bu kitapta bir gözyasi damlasi burnunu cekiyor. Dizelerini bir yastikta birdenbire beliren oksanmis mavi gibi yaziyor sair. Düsleri icin havaalani yapiyor. Ucurumlara yem veriyor. Gözünün icinde isigin bavulunu tasiyor.

Yüzünden Yollar Cikardim kimsenin yere düsmeyecegi, düsse de kaldirilacagi bir dünyanin ancak öpücük öpücük üstüne konarak kurulacagini söylüyor bize; cünkü sairi, ask dolu bir bakisla dünya tarihinin degistirilebilecegine inanmaya devam ediyor. Yana yana, döne döne, sonsuza kadar delice...