Bundan üc yil önce hic kar yagmadi. Ekilen bugdaylar topraktan cikamadan dondu. Ilkbaharda arpa ektiler. O yil arpa ekmegi yedi bütün köylü. Bu yil da karin yagmasi bir hayli gecikti. Kuru bir ayaz vardi. Sürekli gökyüzündeydi gözleri. Umutla uyanirlardi her sabah. Cocuklar da sabah horozlan ile uyanirdi. Karin yagdigini ilk önce onlar görecekti. Kar müjdesi isteyeceklerdi.
Bir sabah uyandiklarinda evin icinde kar aydinligi vardi. Heyecanla perdeyi acip baktilar. Nihayet beklenen
kar yagmisti.

Cocuklar hep bir agizdan müjde diye bagirdilar....