Sevadüil-Azam, Hakim es-Semerkandinin v. 342953 akaide dair eseridir. Sevadül-aszam terkibi, Hz. Peygamber ve ashabini takip eden müslüman cogunluk, anlamina gelmektedir. Dolayisiyla ehl-i sünnet vel-cemaat cogunlugunu ifade etmek icin kullanilir. III. IX. yüzyilin sonlarina dogru Maveraünnehir ve Horasanda bidat ve hurafelerin yayginlasmasi üzerine Samani Emin Ismail b. Ahmed, Semerkant ve Buhara alimlerini davet ederek müslümanlan saglam bir akide etrafinda toplayacak ve Ehl-i sünnet inancini yayarak sapkin anlayislari ortadan kaldiracak bir eser yazmalanni istemis, alimler de bu görevi Hakim es-Semerkandinin yerine getirmesini uygun bulmustur.
Eserin muhtevasi, ilahiyyat, nübüvvat, semiyyat ve hilafet bahisleri yaninda bazi fikhi konulari da icermektedir. Hanefi-Matüridi kelaminin baslangic dönemine ait olan risalede meseleler ayet ve hadislerle desteklenerek ele alinmis, dini terimler olabildigince anlasilir hale getirilerek sade bir üsliCip kullanilmistir. Mutezile, sia, Kerramiyye ve Cehmiyyenin görüsleri sert bir dille elestirilirken, Sünni gelenekten Hanefi cizgisi benimsenmistir. Eserde ele alinan konularla Ebü Hanffenin risaleleri arasindaki muhteva benzerligi dikkat cekicidir.
