Senin hic agacin oldu mu Kendin ektigin, kendin suladigin, ilk yapraklarini sevincle karsiladigin bir agacin... Benim oldu. En iyi arkadasimdi Telli Kavak, hala da öyle. Hep konusurdum onunla; dertlerimi, ögrendiklerimi, sevdiklerimi anlatirdim. Sert rüzgarlara dayanmasi, günese uzanabilmesi icin cesaretlendirirdim onu. O da konusurdu benimle. Bazen yapraklarini hisirdatarak, bazen de rüzgarda salinarak...

Ondan hic ayrilmayacagimi sanirdim. Sonra öyle bir sey oldu ki sevginin uzagi yakin, engelleri yok ettigini ögrendim. Sakin korkma. Yanindayim ben. Bu karayel bir süre sonra dinecek. Yine günes dogacak... ...Yine dimdik duracaksin. Yine daglari, tepeleri göreceksin. Yine kuslar konacak incecik dallarina. Hamdullah Köseoglunun kaleminden Elif ile Telli Kavakin sevgi ve ictenlikle büyüyen dostluk hikayesi...