Geceydi, karanlikti. Yatakta biri derin derin soluyordu. Iri bir gölge sessizce süzülüp basucuna kadar sokulmustu. Kölenin hala dönmedigini saniyorlardi. Sartussus yataginda degildi, sevgili karisi hic istemedigi halde bu gece gelip yatagina uzanmisti ve uyumustu. Hittimtetinin nerede oldugunu hic kimse bilmiyordu. Yorgunluk ve keder dizboyuydu. Bu ani gören biri olsaydi, yatak odasina kadar sokulan bu kisinin birinin canina kast etmek icin girdigini rahatlikla söyleyebilirdi. Ölümün kol gezdigi yerlerde bütün sebepler gözacip kapayincaya kadar olur biter ve engelleri ortadan bir bir kaldirir.
