Masalini Yitiren Dev, ilkokula on dört yasinda baslayan bir edebiyat adaminin, Adnan Bnyazarin cocukluk ve ilkgenclik anilarindan olusuyor. Diyarbakirda baslayan, yoksulluk icinde gecen bir cocukluk, dagilmis bir aile, cocuk yasta girilen calisma hayati, acimasiz kosullar. Ani gibi degil de bir roman gibi okunan bu kitapta Adnan Binyazar, hayatla olan mücadelesini hicbir abartiya, duygusalliga yer vermeden, son derece nesnel bir tavirla aktarmis. Yasadiklarini anlatirken, o günlerin Türkiyesinden cok canli kesitler veriyor. Agindan Diyarbakira, Elazigdan Istanbula uzanan cografyada, anasini-babasini, ustasini, Haco Bibiyi, Valentinoyu, Möhoyu, Zeko Bibiyi, birer roman kisisi gibi canli ve kalici kilabiliyor. Yazilisi tehlike yaratacak bir hayat yasadim ben, diyor yazar; onun icin yazmakta hep duraksadim. Cünkü yasadiginiz olaylari anlatiya dökerken, gözü yasli sözcüklerin tuzagina düstünüz mü, televizyonlarda her gün onlarcasi görülen yerli filmlerin ya da bayatlamaktan iyice kokusmus dizilerin baskisisi oluverirsiniz. Adnan Binyazarin son derece akici bir anlatimla, ustalikla kullandigi Türkcesiyle kaleme aldigi, bir dönem Türkiyesine isik tutan, o günlerden insan manzaralari sunan roman tadindaki anilari ilgiyle okunuyor.
