Yürüdüm dünyayi Yürümekle bitmedi dünyam
Herkesin yolu kendine varir; arama baska yerde... diyor Hayyam. Evet... Herkesin yolu kendine varir; aksine inanmaksa zaaftir.
Duygu, Türkan, Fitnet, Nokta, Hasan ve daha niceleri yürüdüler dünyayi... Yürümekle bitmedi dünyalari; cogaldi, cogaldi, cogaldi Dolu dolu ic yolculuklari vardi. Öyle ki, bu yolculuklar baskalarinin dünyalarini sardi.
Sarip sarmalanan hayat, yeni nesillere caglayarak vardi. Karadenizin, kilcal damarlarinin birlesip delice nehirlere dönüstügü bir cografyasi vardi. Bu ailenin hikayeleri de incecik damarlarda sakliydi. Ta ki gün isigi vazgecilmez yakiciligi ile kendini hatirlatana kadar.
Lakin, Karadenizde acilar hep ice akar, hep icten ice caglardi. Kimse bilmedi acilarini, vatan ugruna vazgectiklerini ve yine bu vatana neler feda edildigini. Siradan görünen bir aile hikayesinin icinde siradisi hayatlar vardi ve o hayatlar artik gün yüzüne cikip yeni neslinin elinde günese teslim oluyordu.
Bu teslimiyete taniklik etmeye hazir olun..