Cihan, iki polis tarafindan kucaklanarak, ambulansa tasiniyordu, Zeynep arkasindan kosuyor, agliyor... agliyordu.
Ne olur. Cihan, ne olur askim, dayan, bitti, gecti, ne olur askim dedi Zeynep.
Ambulansa ilk olarak Zeynep bindi, ardindan Cihani aldilar ambulansin arkasina.
Zeynep elinden tutuyordu Cihanin. Cihan nefes almakta güclük cekiyordu. Serum bagladilar, nafile Cihan kendisine gelemiyordu
Ülke capinda operasyon baslamisti. Büyük kararlilikla teker teker yakalaniyorlardi. Cihanin aldigi disketteki adresler teker teker baskina ugruyorlardi. Hedefler tutmus, Cihanin aldigi disket sayesinde ülke büyük ölcüde kurtulmustu. Cihan hastanede de kendisine gelemiyordu, bitkisel hayata gecis halindeydi, Zeynep cok agliyordu, Hidayet de oradaydi, kan yutuyordu. Selcuk Müdür geldi hastane odasina, bir plaket birakti, tesekkür ediyordu ülke, kendisi ugruna can teslim etmek üzere olan gence. Gözlerini acti Cihan, bugulu gördü Zeynepi, gücü yoktu.
Konusmaya calisiyordu, dudaklariyla kipirdadi. Zeynep duymaya calisiyordu. Askim, askim yorma kendini, düzeleceksin, yasayacaksin
Dön evine, dön, birak esrari dedi Cihan son gücüyle, gözleri karardi, ruhunu teslim ediyordu. Babasi gibi o da sevidgi ülke ugruna canini teslim ediyordu.
SEHIT OLUYORDU...